Wat gebeurde er met Hanno van Mil?
Panorama 7-8-2014

Als een man plots van de aardbodem verdwijnt, denkt men vaak aan een misdrijf, een ongeluk of zelfdoding. Soms aan iemand die met de noorderzon is vertrokken, op zoek naar een nieuw leven. Hoe zit dat met de dramatische verdwijningszaak van Amersfoorter Hanno van Mil?

Het is een mysterie wat er met Hanno van Mil is gebeurd. Feit is dat de 47- jarige Amersfoorter op zaterdagmorgen 12 april van dit jaar vroeg van huis gaat voor een bezoek aan de conferentie ‘Waar staan we nu?’ in hotel en congres- centrum de Bergse Bossen in Driebergen- Rijsenburg. Dat heeft met zijn werk in de gezondheidszorg te maken. Het is hooguit een halfuurtje rijden, maar Hanno – getrouwd, vader van drie kinderen – verschijnt niet op de conferentie.

Dat er iets niet in de haak is, blijkt pas als hij ’s avonds niet thuiskomt. Zijn collega’s hebben hem niet gemist, er is geen contact geweest met het thuisfront. Zijn ongeruste vrouw gaat aan het bellen. Met de politie. Met een zus van Hanno. Pas de volgende morgen kan ze op het politiebureau terecht om aangifte van vermissing te doen. Samen met hun oudste kind, hun zoon van 11, gaat ze ook op zoek. Ze rijden de route die Hanno moet hebben gereden. Het is snel raak: om half één zien ze de Volkswagen Passat van Hanno op de parkeerplaats bij de Pyramide van Austerlitz. Niets wijst op een misdrijf. Vreemd: de sleutel zit in het contactslot; Hanno’s mobiele telefoon ligt in de auto, alleen zijn portemonnee met pasjes ontbreekt. En Hanno zelf. Zijn laptop had hij thuis gelaten.

Bekenden begonnen op Facebook een online zoektocht naar Hanno van Mil.

Heeft Hanno zich verhangen?
Bij de parkeerplaats is een restaurant, het is bij uitstek een plek waar gezinnen komen om in de bossen te wandelen. Hij ligt op de route van Amersfoort naar het congrescentrum in Driebergen en de auto is vrijwel zeker vanaf de weg te zien geweest: het restaurant en een groot deel van de parkeerplaats liggen pal aan de weg. Het meest voor de hand liggend scenario is dat Hanno in een depressieve bui zichzelf van het leven heeft beroofd. Dat hij het allemaal niet meer zag zitten en zich in de bossen bij de parkeerplaats heeft verhangen. Veel past in dat plaatje: het niet afsluiten van de auto, het netjes parkeren op een plek waar de auto gemakkelijk gevonden kon worden. Het is niet ongebruikelijk dat mensen die in een depressieve bui een eind aan hun leven willen maken een identiteitsbewijs en wat andere persoonlijke spullen meenemen.

Is Hanno gaan liften?
Er zijn een paar dingen die niet in dit zelfmoordscenario passen. Ondanks uitgebreide zoekacties in een toch tamelijk overzichtelijk gebied, is na maanden speuren geen spoor van Hanno gevonden, ook al is er met honden gezocht en zijn de bossen uitgekamd. De andere scenario’s zijn: ‘de noorderzon’ of slachtoffer van een misdrijf. Als er sprake is van een vrijwillig vertrek (‘Hij wou een ander leven, dat niet uitgestippeld lag’) kan het haast niet anders of er moet een andere persoon bij betrokken zijn geweest. Hanno kan onmogelijk van die locatie in Austerlitz onopgemerkt lopend of liftend zijn vertrokken. Hij moet bij iemand anders in de auto zijn gestapt. En dat moet van tevoren zijn overlegd. Een geheime liefde, een al veel langer voorbereid plan? Dat klopt met het verhaal van een getuige die zich later bij de politie meldt en die op de bewuste zaterdagmorgen op de parkeerplaats een man heeft zien instappen in een kleine zwarte auto, bij dan de directe omgeving van de auto: daar loopt het spoor dood.

Meest raadselachtige zaak
Hanno was een romanticus: hij was lid van het popkoor Basic & Full Color. Een jaar geleden, tijdens een uitvoering, stond hij met een bord ‘Wil je met me trouwen?’ tussen de mannelijke zangers en niet lang daarna trouwde hij officieel met de vrouw met wie hij al lang een relatie – en kinderen – had. Hij deed het huwelijksaanzoek tijdens zijn favoriete lied: The Man Who Can’t Be Moved van The Script.
Het nummer heeft – achteraf – intrigerende regels als ‘op een dag word je wakker en ontdek je dat je me mist’ en een toespeling op de plek waar ze elkaar hebben ontmoet, op een hoek van de straat. Politiewoordvoerder Thomas Aling: “Ik heb heel wat spoorloze verdwijningen meegemaakt, maar dit is wel de meest raadselachtige.” In de praktijk blijkt dat mannen die op deze manier verdwijnen – en die niet om het leven zijn gekomen – meestal binnen vrij korte termijn wel weer opduiken, vooral als ze kinderen hebben.

Het bezoek aan het congres was al lang bekend, Van Mil kan geruime tijd van tevoren wat geld opzij hebben gezet en gebruik hebben gemaakt van een telefoon die verder niet bij anderen bekend was. Thomas Aling: “Als je het slim aanpakt en je hebt tijd om het voor te bereiden is het helemaal niet zo moeilijk om te verdwijnen zonder sporen achter te laten.” Eind juli kwam er een tip binnen: iemand meende Van Mil te hebben gezien bij een benzinestation in het Franse Mulhouse. Thomas Aling: “Van Mil is een lange, vrij opvallende man. Als hij zijn uiterlijk niet heeft veranderd, kan hij best worden herkend. Er zijn heel veel flyers uitgedeeld, in een groot gebied.” Nadere bestudering van de camerabeelden, door zijn vrouw, zijn moeder en vrienden, leidt tot de conclusie dat dit niet Hanno was.

De vermissing van Hanno van Mil is weer 1 van die vermissingen die Signi absoluut niet loslaat. Signi zoekhonden heeft zich hier dan ook intensief voor ingezet.

Op 10, 11, 24 en 29 mei 2014 zocht Signi zoekhonden voor het eerst naar Hanno Mil. Hierbij werd in de bossen rondom de piramide van Austerlitz gezocht. Dit leverde helaas geen concrete aanwijzingen op.

Op zaterdag 7 juni 2014 zocht Signi zoekhonden op verzoek van vrienden van Hanno van Mil opnieuw. N.a.v. een tip op de Traayweg, startte Signi zoekhonden m.b.v mantrailhonden op zijwegen van de Traayweg. De honden pikten hierbij een spoor op richting het Maarnse gat. Op 9 juni 2014 werd daarom ook de Maarnse plas zelf afgezocht. helaas leverde dit geen verdere aanwijzingen op.

Zoekactie naar Hanno van Mil levert weer niets op
10 juni 2014

AMERSFOORT – De zoekactie naar de vermiste Amersfoorter Hanno van Mil op en rond het Maarnse gat tijdens Pinksteren heeft niets opgeleverd.

Ondanks de hulp van de zoekhonden van het Signiteam is er niets gevonden. In overleg met de Bijzonder Opsporingsambtenaren van Recreatie Midden Nederland hebben speurhonden de omgeving doorzocht.

“Sporen leken uit te komen bij het water van het Maarnse gat. Dat was aanleiding voor de politie om op en rond het water te zoeken. Helaas leidde dit niet tot resultaat”, schrijven de vrijwilligers die naar de 47-jarige Van Mil zochten.

Hanno van Mil wordt al bijna twee maanden vermist. Zijn auto is aangetroffen bij Austerlitz maar van Hanno van Mil ontbreekt elk spoor.

Vanaf het Maarnse gat heeft Signi zoekhonden op 21 en 29 juni 2014 haar zoektocht voortgezet.
Dit keer eindigde het spoor in de buurt van het Henschotermeer.
Een oproep om naar Hanno uit te kijken in het buitenland of op vakantieparken, was hier een vervolg op.

Een extra zoekactie rondom het defensieterrein leverde niets op.
Ook een gedegen computeronderzoek van Hanno’s computer door 1 van Signi’s techneuten gaf geen nieuwe aanwijzingen in zijn verdwijning.

Op 9 november, 7 en 21 december 2014 werd de zoekactie opnieuw ingezet en werden bepaalde gebieden opnieuw afgezocht en een zoekactie in nieuwe gebieden ingezet.

Dit keer leidde het spoor terug naar het centrum van Amersfoort en ook in Utrecht werd verder gezocht.
Deze aanwijzingen werden weer opgepakt door de stichting voor Hanno Mil en allerlei locaties werden gecheckt. Daarna nam een nieuw onderzoeksteam van de politie het over en kwamen de bevindingen van Signi onderaan in het onderzoek…
Ruim 100 kilometer werd afgelopen jaar door de honden afgezocht, maar Hanno bleef spoorloos.

Signi zoekhonden wenst familie en vrienden van Hanno veel sterkte toe...