Rampgebieden
Naast de specialisatie in het zoeken naar verdronken personen, heeft de stichting zich vooral toegelegd op het zoeken in puin naar bedolven mensen. Signi zoekhonden heeft haar honden vele malen in het buitenland ingezet na een rampsituatie en put hieruit haar ervaringen.
Zo zijn de honden en geleiders ingezet na de orkaan ‘Luis’ op St. Maarten (1995), na de aardbeving in Turkije (1999), na de aardbeving in Marokko (2004) en na de grote natuurramp de ‘Tsunami’ (dec. 2004) in Sri Lanka en Thailand en de Hurricane Kathrina (augustus 2005), de aardbeving in Pakistan (september 2005), de aardbeving in China (2008), de aardbeving in Haiti (januari 2010), de aardbeving cq tsunami in Japan (2011), de modderstromen in Nepal (2012) en de typhoon Haiwan in de Filipijnen (2013).
Signi heeft hierdoor als Nederlandse organisatie de meeste ervaring opgedaan op het gebied van buitenlandse zoekacties en het zoeken naar overleden personen m.b.v. honden in rampgebieden.
Opleiding
Honden en geleiders worden opgeleid tijdens (inzet)oefeningen in gebouwen die gesloopt worden/ zijn. Ook kan gebruik gemaakt worden van vergelijkbare situaties: puinbrekerijen, leegstaande gebouwen, “rampendorpen” etc. Tijdens deze oefeningen leren zowel hond als geleider zelfstandig te werken tijdens het zoeken.
Een goede verwijzing van de hond, ook indien de geleider het gebied niet kan betreden of in het oog kan houden, is een belangrijk trainingspunt. Achterliggende theorie maakt dat de geleiders zelf ook goed inzicht krijgen in het werk. De hond wordt beloond met een bal, beloning met voedsel wordt vermeden.
Levend c.q. overleden mensen
Er wordt onderscheid gemaakt in het verwijzen van de honden bij het vinden van dode en levende mensen. De honden kunnen zowel levende als overledenen lokaliseren en maken daarbij een onderscheid in hun verwijzing. Op deze manier kunnen tijdens een daadwerkelijke inzet de levende mensen eerst geborgen worden. Maar het lokaliseren van een dode heeft voor Signi ook een hoge prioriteit, om zekerheid en rust bij de nabestaanden te geven. Een hond zal een levende persoon altijd eerst willen vinden, daar de beloning groter is en directer gegeven wordt.
