Voor de laatste keer pakte je je inzettas in, een tas met zoveel mooie herinneringen….

Een tas die je meenam op alle reizen: Sri-Lanka, Thailand, Pakistan, Amerika, China, Haïti, Japan, Nepal, Filipijnen, Zwitserland,

Turkije, Wales, etc. etc.

Een tas waarmee je mensen antwoorden gaf. Je was de drijvende kracht achter Signi zoekhonden. Samen met je honden, Esther en alle Signi vrijwilligers gaf je de doorslag in vele zoekacties. Dapper en doortastend, overwon je alle tegenslagen: de extreme kou, de extreme hitte, de bureaucratie, de hiërarchie, de uitzichtloosheid, het onbekende, en de vele obstakels….

Je liefde voor de mensen en de dieren, zijn onuitwisbaar binnen Signi gebleven en een voorbeeld voor vele anderen.

Je nam het voortouw om naar rampgebieden te gaan… geen woorden maar daden. Je was volhardend in het zoeken op het water, tot het ijs op de pakken niet meer te smelten was.

Je stortte je op het mantrailen, ontelbare kilometers werden afgelegd. Je zorgde dat alles functioneerde, je deed de contacten met overheden, pers en was het luisterend oor voor de families.

Hoogtepunten, dieptepunten, maar vooral zorgde je voor een revolutie in het zoeken naar vermiste mensen….geen water was te diep, geen spoor was te oud, geen vermissing te hopeloos, geen land te ver weg, geen ramp te heftig, samen zochten we naar nieuwe mogelijkheden en oplossingen.

Ridder in de Orde van Oranje-Nassau was de onderstreping, al gaf je de eer aan het hele Signi team.

Je grote volhardendheid, doorzettingsvermogen, vindingrijkheid, passie, liefde, humor, je nuchterheid, bescheidenheid en ‘2 benen op de grond’ waren typerend voor onze stichting.

Maar de laatste reis, was een strijd die je niet kon overwinnen…de kanker nam de overhand en in jouw woorden was het: oppeldepop…

Met grote verslagenheid en intens verdriet, kunnen we alleen maar terug kijken vol liefde en met een glimlach, naar onze lieve, dappere, doortastende, integere, pure en vooral allerliefste Janette Kruit….