‘De onzekerheid over het lot van mijn vader overheerst alles’
Serena Hofman 13-10-18, Algemeen Dagblad
Het leven van de 21-jarige Gouwenaar Peter Geurts is sinds maandag 23 oktober 2017 voorgoed veranderd. Op die dag wordt zijn grootste nachtmerrie werkelijkheid: zijn vader, Peter Geurts senior (55) verdwijnt en is sindsdien spoorloos. ,,Ik ben er constant mee bezig. Het beheerst mijn gedachten. Daarom ben ik het liefst aan het werk”, zegt stratenmaker Geurts junior.
Gespannen komt hij samen met zijn moeder Annita van der Ree (54) het buurthuis aan de Sluismeesterslag in Gouda binnenlopen. De begroetingen van enkele zichtbaar geëmotioneerde wijkbewoners laat hij gelaten over zich heen komen. Hij probeert zich groot te houden. ,,Ik kom hier niet graag, zegt Geurts. ,,Iedereen heeft zijn eigen idee over wat er met mijn vader is gebeurd. Dat is telkens weer confronterend.”
Peter Geurts senior vertrekt die bewuste middag op zijn goudkleurige elektrische Gazelle-fiets met blauwe fietstassen vanaf het buurthuis naar huis. Daar, aan het Getijmolenerf in Goverwelle, komt hij nooit aan. Er wordt nooit meer iets van hem vernomen. ,,Nu ‘vieren’ junior en ik alle feestdagen en verjaardagen samen”, zegt Van der Ree. ,,Niets is meer hetzelfde. De onzekerheid over zijn lot, overheerst alles.”
‘Als Peter junior maar rustig blijft’, denkt Van der Ree dinsdag 24 oktober 2017. Die dag wordt ze gebeld door een kennis van haar ex-man Peter Geurts senior. Hij is niet thuisgekomen. Ze gaat op onderzoek uit, maar als ook bij alle ziekenhuizen in de wijde omgeving geen belletje gaat rinkelen bij de naam Geurts, weet Van der Ree dat ze naar de politie moet: ,,Het is niets voor hem om zomaar weg te blijven.” Ze belt de werkgever van haar zoon en vraagt hem haar bange vermoedens rustig te brengen bij haar enige kind.
‘Iedereen heeft zijn eigen idee over wat er met mijn vader is gebeurd. Dat is telkens weer confronterend’
Peter Geurts junior
,,Ik klapte gelijk tegen de grond toen ik het hoorde”, zegt Geurts junior. ,,Ik zag mijn moeder op het politiebureau, waar ik huilend heb zitten wachten totdat we aangifte konden doen. Zomaar zonder bericht wegblijven en ‘s avonds niet koken voor zijn huisgenoot Piet, is echt niets voor mijn vader. Ik wist direct dat het goed mis was.” Bange uren volgen. Junior zoekt de diezelfde avond samen met de politie op de route die zijn vader altijd neemt. Vanaf het buurthuis over de Achterwillenseweg, naar huis in Goverwelle.
Uitkammen
Vanaf het eerste moment van die zoektocht, loopt de boosheid en frustratie op. Terwijl Geurts junior gebaart naar de sloot, zegt hij: ,,Het zit hier helemaal dicht met planten. We hebben toen alleen maar even gekeken. Ik heb het gevoel dat het zoeken naar mijn vader nooit serieus is genomen. Misschien ligt hij wel ergens aan de overkant, in de Goudse Hout. Daar is de politie alleen met een helikopter overheen gevlogen. Ze hadden het moeten uitkammen. In linie dat gebied in, zoals ik op televisie heb gezien, als het gaat om andere vermissingen.” In de periode die volgt, vindt de politie geen enkel spoor. Geurts junior raakt stukje bij beetje zijn vertrouwen in de politie kwijt.
‘Ik heb het gevoel dat het zoeken naar mijn vader nooit serieus is genomen’
Peter Geurts junior
Een door vrijwilligers op touw gezette zoekactie in de Goudse Hout, moet op het laatste moment worden afgeblazen, omdat de politie al vanuit een helikopter heeft gekeken. Geruchten dat zijn vader op de bewuste middag van zijn verdwijning nog is gezien bij de Albert Heijn in winkelcentrum Goverwelle kunnen niet hard gemaakt worden omdat camerabeelden niet beschikbaar zijn. Een geurspoor, opgepakt door Stichting SIGNI Zoekhonden, wordt niet opgenomen in het dossier. Een kennis van zijn vader, die volgens junior meer weet van de verdwijning, wordt volgens hem niet verhoord.
Teruggetrokken
Een maand na de verdwijning leest hij op internet dat de politie een dode man heeft gevonden in de Goudse Hout. Niet zijn vader, blijkt later. ,,En al dat slechte nieuws vertellen ze me elke keer telefonisch, terwijl ze bellen met een anoniem nummer. Als ik word gebeld zonder afzender, dan lig ik van schrik alweer bijna op de grond. Dan denk ik dat mijn vader terecht is en dat hij eindelijk een telefoon heeft gevonden om mij te bellen, maar daar staat de politie niet bij stil. Als je niet zoekt, vind je ook niks. Mijn vader betekende niets voor de maatschappij, dát is mijn gevoel.”
Zo bekend als Peter Geurts senior nog steeds is in het Achterwillense buurthuis, zo onbekend is hij voor veel andere mensen uit zijn omgeving. De afgelopen jaren leidt Geurts een teruggetrokken bestaan. Hij leeft in een klein wereldje, waarin hij bekend staat als ‘goedzak’. Aan een van de tafels in het buurthuis kijkt Geurts junior om zich heen: ,,Mijn vader deed hier alles. Hij was eerst secretaris en toen penningmeester. Hij stond achter de bar, zette tafels neer voor de kaartavonden en maakte diavoorstellingen van de foto’s die hier werden gemaakt. Hij was handig met computers en had een eigen bedrijfje. Erg serieus was dat niet: als iemand bij hem kwam met een computerprobleem, loste hij het op en zei: ‘Zo is het goed. Graag gedaan’.”
Maar Geurts senior heeft ook een andere kant. Hij drinkt. Niet af en toe, maar elke dag en zodanig dat het zijn leven beheerst. Dat begint tijdens zijn huwelijk. ,,De eerste jaren waren heel fijn en gelukkig,” aldus Van der Ree. ,,We zijn jong getrouwd en wilden graag kinderen, maar dat lukte niet. Na veertien IVF-pogingen, een zware zwangerschap met veel bedrust en een keizersnede, kwam eindelijk onze zoon ter wereld. We waren zo trots, dat ik hem per se naar zijn vader wilde vernoemen.”
Scheldpartijen
Een mooie tijd volgt, totdat Geurts senior steeds vaker naar de fles begint te grijpen: ,,Hij liep tegen bepaalde zaken aan, maar kon daar niet over praten. Ik denk dat het te maken had met vroeger, slechte gebeurtenissen in zijn jeugd. Senior was, of is, eigenlijk een heel onzekere man, een binnenvetter. Het resulteerde in ruzies, scheldpartijen en ook in geweld”, zegt Van der Ree. Als ook junior op een gegeven moment slachtoffer wordt van de losse handen van Geurts, is het genoeg. De scheiding wordt aangevraagd. ,,Ik heb daardoor nooit een fantastische band met hem gehad. Iedereen kan vader worden, maar niet iedereen kan een vader zijn”, vat Geurts junior kort samen.
Eenmaal gescheiden gaat het bergafwaarts met Geurts senior. Het lukt hem niet om de drank te laten staan. Van der Ree hertrouwt. Met haar ex-man ontstaat een hechte vriendschap, maar de band tussen Geurts senior en zijn zoon verslechtert. Geurts junior gaat ook door een moeilijke tijd: ,,Op school ben ik heel erg gepest. Ik vluchtte in blowen, totdat ik verslaafd was. Uiteindelijk heb ik bijna een jaar doorgebracht op een boerderij in Frankrijk, om ervan af te komen. Vanaf dat moment gaat het goed met mij, op dat vlak. Ik ben daar volwassen geworden.”
Confronterend
Na die periode in Frankrijk, nog voor de verdwijning van zijn vader, krijgt Geurts junior klap op klap te verwerken: zijn geliefde stiefvader overlijdt aan een hartaanval. En moeder Van der Ree krijgt door alle stress een hartinfarct. ,,Het waren heftige jaren, waarin ik nooit de kans heb gekregen om een goed gesprek te voeren met mijn vader. Toen was het te confronterend. Nu zou ik graag weten hoe hij over me denkt,” zegt junior.
‘Mijn vader betekende niets voor de maatschappij, dát is mijn gevoel’
Peter Geurts junior
Paspoort
Geurts senior staat zijn ex-vrouw zo goed mogelijk bij in deze zware periode, maar trekt zich ondertussen steeds meer terug in zijn eigen wereld. Later blijkt dat het hem niet is gelukt zijn financiën op orde te houden. ,,We hebben ooit samen een auto uitgezocht,” zegt Van der Ree. ,,Na 28 jaar te hebben gewerkt bij Volkers Wessel stopte hij met een bonus. Van dat geld kocht hij een Daewoo Matiz, maar ik zag hem er nooit in rijden. Toen ik ernaar vroeg, zei hij dat de versnellingsbak kapot was. Later bleek die auto allang weg te zijn. In beslag genomen door de belastingdienst wegens schulden. Dat die openstaande betalingen misschien een reden zijn voor een vrijwillige verdwijning, is volgens Van der Ree een mogelijk scenario, maar dat gaat er bij Geurts junior niet in: ,,Het moet wel om een misdrijf gaan. Hij zou nooit zomaar wegblijven, of zichzelf iets aandoen. Wilde verhalen dat hij in Thailand of Indonesië zou zitten, kan ik ook niet meer horen. Mijn vader had niet eens een paspoort.”
De twee zijn nu bijna een jaar verder. Het zijn maanden waarin de tijd doortikt, maar hun wereld stilstaat. ,,De laatste keer dat ik mijn vader heb gezien, was bij hem thuis”, zegt Geurts junior. ,,Het was een maand voordat hij verdween. We hebben een babbeltje gemaakt, waarover weet ik niet eens meer. Ik zou hem zo graag nog een keertje spreken, dingen willen vragen. Of hij trots is op mij bijvoorbeeld. Ik ben pas voor mezelf begonnen als stratenmaker. Dat moment, bij de Kamer van Koophandel, daar was hij niet bij.”
Van der Ree: ,,Laatst droomde ik dat ik hem zag in Euro Disney. Hij draaide zich naar ons om, keek en liep toen zomaar weg.”
Moeder en zoon hopen dat de tergende onzekerheid van nu, ooit plaatsmaakt voor een ander gevoel. Geurts junior: ,, Als ik zelf vader mag worden van een zoon, vernoem ik hem naar mijn eigen vader, zo hoort dat. Maar welk verhaal kan ik mijn kind vertellen over opa? We hopen dat de politie nieuwe tips krijgt. Het verhaal is gestopt, maar nog niet af. Het heeft nu geen einde.”
Reactie politie
,,Het onderzoek naar de vermissing van Peter Geurts senior ligt stil omdat er geen aanwijzingen meer zijn. We hebben verschillende scenario’s onderzocht. Hij staat nog steeds als vermist persoon gesignaleerd. Tevens is een profiel in de dna-databank voor vermiste personen gezet.
Ook in de Goudse Hout is naar hem en zijn fiets gezocht. We hebben geen aanwijzingen dat hij via de Goudse Hout vanaf de Sluismeesterslag naar zijn woning is gegaan. Daarom is dit hele gebied niet minutieus onderzocht. Tijdens het onderzoek kon niet worden vastgesteld of Geurts senior de persoon is die in de Albert Heijn gezien is. Op het moment dat de informatie bij ons bekend werd, waren de camerabeelden helaas niet meer beschikbaar. We weten dat de Stichting SIGNI Zoekhonden een geurspoor heeft opgepakt van Geurts senior. Met politiehonden is op dezelfde plekken onderzoek gedaan. Dit heeft geen resultaat opgeleverd. Een mogelijk conflict om geld kan duiden op een misdrijf. Dit heeft onvoldoende resultaten opgeleverd. Wij willen personen die Peter Geurts senior kennen, die wij nog niet gesproken hebben en die informatie over hem hebben, vragen (anoniem) contact op te nemen via 088 – 9647543.”
Signi zoekhonden zocht destijds met een mantrailhond de route af, van de vermiste heer Geurts. De hond vervolgde de route van het buurthuis, aan de Gaarderslag, waar dhr. Geurts voor het laatst vertrokken was, richting zijn huis. Een ongeluk werd gevreesd. De hond eindigde in de wijk vlakbij Geurts zijn huis. Daar dhr. Geurts bijna dagelijks te vinden was in het buurthuis, bestond de mogelijkheid dat de hond het spoor van 2 achtereenvolgende dagen gevolgd had. De bossages en sloten langs de route van de mantrailhond werden door de zoekhonden uitgekamd, helaas zonder resultaat. Ook door de politie was eerder het park het Goudse Hout uitgekamd….
Nadere informatie bracht de gevolgde route van de mantrailhond later in een ander daglicht. Het spoor voerde namelijk langs de Albert Heijn en n ander adres. Vervolgonderzoek op dit adres door de politie, leverde helaas niets concreets op.
Pas in 2019 kwam de doorslag……
Op 10 januari 2019 is het lichaam van Peter Geurts door een wandelaar gevonden, na 15 maanden vermissing! Peter was met de fiets vermist. Ruim 10 kilometer verder als waar hij voor ‘t laatst gezien is, in het verlengde van het door de honden gevolgde spoor….
Signi zoekhonden wenst de familie veel sterkte toe…
Lichaam vermiste Peter Geurts gevonden in schuur Haastrecht
Peter van den Belt, Eelco Brandes & Serena Hofman 11-01-19
Na vijftien maanden onzekerheid, is gisteravond het lichaam van de vermiste Peter Geurts senior (54) uit Gouda aangetroffen in een schuurtje aan de Provinciale weg Oost in Haastrecht.
Dat laten zijn zoon Peter junior en ex-vrouw Annita van der Ree aan deze krant weten. Een nieuwsgierige wandelaar trof het lichaam aan, vertelde de eigenaar van de schuur. Geurts senior is mogelijk door zelfdoding om het leven gekomen. Mogelijk al op de dag van verdwijning. Zijn lichaam is aangetroffen in een afgelegen schuur op het terrein van een boer in Haastrecht.
Bedroefd
De familie laat weten diep bedroefd te zijn. Zij kunnen nog geen uitgebreide reactie geven. Peter Geurts senior was vermist sinds 23 oktober 2017. Hij is als laatste gezien bij het buurthuis in de wijk Achterwillens. Hij vertrok die dag op de fiets.
Eigenaar varkensschuur: Luguber dat Geurts hier anderhalf jaar was
Peter van den Belt 11-01-19
De bouwvallige schuur in Haastrecht waar gisteren het lichaam van de al ruim een jaar vermiste Gouwenaar Peter Geurts werd aangetroffen stond volgens de eigenaar al jaren leeg. ,,Er kwam nooit iemand, ik ook niet.’’
De schuur aan de Provinciale weg Oost tussen Haastrecht en Oudewater, staat op zo’n honderd meter van het woonhuis. ,,Het is een oude varkensschuur, al twintig jaar ongebruikt’’, zegt de man, die niet met zijn naam in de krant wil. ,,De deur zat dicht, wat moet je daar dan verder. Er zit geen grote deur in, dus hij is ook niet geschikt om er je auto te stallen of iets dergelijks. Het is ook geen schuur om te verhuren. Er zit nog steeds een agrarische bestemming op.’’
Dat de schuur nog niet gesloopt is, heeft een reden, zegt hij. ,,Dat heeft met de ruimte-voor-ruimteregeling te maken. Ik wil daar ooit een huis bouwen, en alles wat je nu sloopt, die vierkante meter mag je niet terugbouwen.’’
Het idee dat het lichaam van Geurts mogelijk bijna anderhalf jaar in de schuur aanwezig is geweest noemt hij ‘luguber’. ,,Je verwacht zo iets niet. Het is een oude schuur en in de zomer helemaal begroeid met onkruid. Ik ben blij dat ik het lichaam niet heb aangetroffen. Ja de persoon die het wel heeft gevonden ken ik. Het is een volwassene maar die wil er verder niet over praten. Die ging gewoon uit nieuwsgierigheid eens kijken.’’
De aandacht van omwonenden bleef donderdag beperkt, zegt de schuureigenaar. ,,De politie schaalde wel meteen groot op en heeft ons goed op de hoogte gehouden. Omstanders dachten eerst dat het misschien om een vrouw ging die al jaren wordt vermist of dat er iemand vermoord was. De politie begon echter al snel met afvinken. Ze vonden een fiets, die stond binnen. Waarschijnlijk konden ze door de fiets achterhalen om wie het ging. Op zich ben ik wel blij dat het een zelfdoding is, bij moord ga je je toch afvragen wat er allemaal is gebeurd. Nu weet je dat de persoon het zelf heeft gedaan.’’
Triest
Twee omwonenden, die aan kant van de weg, met elkaar staan te praten spreken van een ‘triest geval’. ,,We zijn donderdag niet wezen kijken, en ook niets gezien, want het is om de bocht. Het is wel apart dat iemand zo lang onontdekt blijft. Als je een schuur hebt, ga je daar toch regelmatig even kijken. Het is in elk geval goed dat de familie nu weet wat er gebeurd is, maar triest blijft het.’’
